Poeta scenografii

„SCENY TEATRALNE” DOBRZYCKIEGO W WIRYDARZU

Pamiętamy jego ostatnie scenografie w Teatrze Osterwy – do „Dziadów” Mickiewicza, „Rewizora” Gogola, a także starsze – do „Kąpieliska Ostrów” Huellego, „Dam i Huzarów” Fredry, „Diabelskiego nasienia” Bresana oraz – jeszcze za poprzedniej dyrekcji – do „Kordiana” Słowackiego, „Arkadii” Stopparda i „Ślubu” Gombrowicza. Prace Pawła Dobrzyckiego zawsze stanowią odrębną jakość w spektaklach teatralnych a jednocześnie są ich fascynującym dopełnieniem. Wyimek z twórczości artysty będzie można obejrzeć na otwieranej jutro w Galerii Sztuki Wirydarz LSB-SW wystawie „Sceny teatralne”.

Andrzej Molik

534 89 87

To scenografia do „Ślubu” trafiła w 1999 r na Praskie Quadrienalle Scenografii Światowej (cztery lata wcześniej na tej wystawie o najwyższej międzynarodowej randze Dobrzycki projektował polską ekspozycję). W wywiadzie udzielonym Kurierowi z tej okazji artysta tak definiował swoje podejście do pracy: „Pojmuję sztukę może w sposób tradycyjny, ale dla mnie przede wszystkim jest ona kontaktem z drugim człowiekiem. I tutaj bym mógł doszukać się korzeni mojego credo. Nienawidze w teatrze i nie tylko w nim sztuki, która polega na tym, że geniusz maluczkim coś pokazuje ku podziwieniu. Pierwszym i głównym zadaniem artysty w teatrze jest dotarcie do publiczności z tym, co ma do powiedzenia. Przy zmienności i różnorodności poglądów, estetyk i i wartości, dla mnie dobry teatr to ten, który traktuje widzów poważnie. W każdej okoliczności z danego materiału, który się opracowuje, należy wycisnąć wszystko. Ku pożytkowi widowni, teatru. Bo ta szansa mija, już drugi raz jej nie będzie. Lepiej jest zrobić coś wściekłego i dramatycznego niż miernego”.

Paweł Dobrzycki (1954) jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Karakowskiej i Studium Scenografii tamtejszej ASP (później tam wykładał). Od 2001 r. kierownik Międzywydziałowej Katedry Scenografii ASP w Warszawie. Etatowy scenograf Teatru Osterwy (także autor wystroju nowego foyer w naszym teatrze). Był takim etatowym scenografem w Teatru Powszechnego w Warszawie za dyrekcji Zygmunta Hubnera (1982-86) i poznańskiego Teatru Nowego za dyrekcji Izabelli Cywińskiej. Zrealizował ponad 120 scenografii w teatrach w kraju i zagranicą, a także w telewizji. Do najważniejszych realizacji zlicza „Króla Leara” Szekspira w Leicester, Londynie i w Tokio, „Hamleta” w Atenach, „Aidę” Verdiego w Groningen, „Diabły z Louden” Pendereckiego w Teatrze Wielkim w Poznaniu, a także wspomniany „Ślub” w Osterwy. Na naszej scenie wkrótce odbędzie się premiera „Biesów” Dostojewskiego z scenografią i światłami Pawła.

Tadeusz Nyczek próbując znaleźć konwencję stylistyczną, w której dałoby się zamknąć scenografię Dobrzyckiego napisał: „Panrealizm metaforyczny… Coś z Gaudiego? Czemu nie. Bliżej: realizacje Skarżyńskich, Majewskiego, Kołodzieja”. Dla mnie Paweł Dobrzycki jest poetą scenografii. Dlatego uważam, że chociaż jego wystawa otwiarana jutro o godz. 17 w Galerii Sztuki Wirydarz Lubelskiej Szkoły Biznesu – Szkoły Wyższej jest „tylko” imprezą towarzyszącą „Konfrontacjom Teatralnych”, może stać się jednnym z najważniejszych wydarzeń festiwalu.

Kategorie:

Tagi: / /

Rok: