Smoczyński w Zachęcie

Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych zaprasza na siódme już spotkanie z cyklu Artyści Lubelskiej Kolekcji. Bohaterem spotkania, które odbędzie się dziś, w środę o godz. 18 w Sali Czarnej Centrum Kultury przy Peowiaków 12 będzie Mikołaj Smoczyński. Poprowadzi je Maria Anna Potocka, krytyk i teoretyk sztuki, która od 1996 kieruje Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Niepołomicach, pierwszym nowym muzeum w Polsce powstałym po II wojnie światowej, a od 2002 jest dyrektorem prestiżowej Galerii Bunkier Sztuki w Krakowie.

Smoczyński to najbardziej – obecnie obok Sławomira Marca – znany i ceniony w kraju i zagranicą lubelski plastyk, autor obiektów, instalacji „in situ”, czyli wpisanych w konkretną przestrzeń zamawiających je galerii, ale także obrazów i plakatów. Ale w gruncie rzeczy jego twórczość realizuje się przede wszystkim przy pomocy dwóch mediów: fotografii i szeroko rozumianej instalacji. „Artysta włącza do kompozycji abstrakcyjnych materiały i przedmioty wraz z ich funkcją rzeczywistą, a sam kontekst powstających instalacji za każdym razem wytwarza specyficzną atmosferę w nowej przestrzeni” – napisano przy okazji trwającej aktualnie jego wystawy „Figury nieokreślone” w krakowskiej Galerii Starmach, jednej z najważniejszych galerii prywatnych w Polsce. Z powodu kłoptów zdrowotnych Mikołaj Smoczyński wystawia ostatnio rzadko. W rodzinnym mieście ekspozycję indywidualną miał w lutym 2006 r., gdy w Galerii Grodzkiej BWA pokazał „Plakat autorski”. Stanowiła wysublimowaną esencję sztuki Smoczyńskiego, jego dzieł, bo były to plakaty anonsujące wystawy post factum, wykreowane często wiele lat po ich odbyciu. Kapitalny pomysł artysty stworzenia ideogramów dawnych swych ekspozycji sprawiał, że summa w Grodzkiej miała walor dokumentacji i przede wszystkim autokomentarza artysty, a przy tym – pisaliśmy w Kurierze – „na moment nie przestawała frapować, wciągać i porażać sama w sobie, w swej wartości immanentnej sztuki przez duże S”. We wrześniu tegoż roku w galeriach BWA  Labirynt 2 i Grodzkiej Mikołaj wziął udział w części współczesnej dużej przeglądowej, obejmującej ostatnie półwiecze ekspozycji „Lubelska linia przerywana”. Dziś nadarza się okazja spotkać się ze znakomitym artystą osobiście.

 

Mikołaj Smoczyński. Rocznik 1955. Studiował w PWSP w Łodzi (74/75), w IWA UMCS (75/79) oraz ASP w Warszawie (84/85). Swoje prace prezentował na ponad 50 wystawach indywidualnych i ponad 200 zbiorowych. Jest laureatem nagród i wyróżnień polskich oraz zagranicznych. Otrzymywał stypendia artystyczne m.in.: Quint Kirchman Projects, San Diego, 1991; Fondation d t de la Napoule, Memorial Henry Clews, La Napoule,1993; Soros Foundation, New York, 1995; Jurzykowski Foundation, New York, 1997; Fundacja Kościuszkowska, New York, 2001; The Pollock Krasner Foundation, New York, 2001; International Program Studio, New York, 2001. W 1990 został laureatem Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego. W 1992 zdobył Grand Prix V Międzynarodowego Triennale Rysunku we Wrocławiu i II nagrodę na Wystawie „European Photography” w Berlinie. O jego znaczeniu w sztuce polskiej niech świadczy fakt, że to jego praca „Biały obraz” zainicjowała – wraz fotogramem Włodzimierz Borowskiego z legendarnej Grupy Zamek – kolekcję lubelskiej Zachęty, gdy na uroczystej inauguracja działalności towarzystwa przekazał ją jako dar ówczesny minister kultury Waldemar Dąbrowski.

 

Kategorie:

Tagi: / /

Rok: