Emocje Zawadzkiego
Tomasz Zawadzki tworzy malarstwo abstrakcyjne, można nawet powiedzieć, że to abstrakcja geometryczna. Takie prace ogląda się zazwyczaj bez nadmiernych wzruszeń, podziwiając co najwyżej żelazną logikę czy zaskakujace rozwiązania. Ale na prezentowanej aktualnie w Galerii Grodzkiej wystawie jego obrazów z cyklu „plus minus nieskończoność” łapiemy się na tym, że ulegamy emocjom, które musiały też rządzić autorem. Jeśli przez soczyście zieloną, „trawiastą” fakturę dwóch prostokątnych obrazów biegnie jakby rzeźbione światłem wgłębienie i za nimi, na białej ścianie, zyskuje ono wypukłe przedłużenie, to budzi to i niepokój i fascynację. I już w każdym z obrazów szukamy zakodowanego gdzieś we wnętrzu dramatyzmu. Zawadzki dzieli się nim z nami i zaraża. Emocje pulsują, a to podstawowy walor prawdziwej sztuki, tym cenniejszy, że tyczy sztuki abstrakcyjnej.
Kategorie: Kurier Lubelski / Recenzje
Rok: 2006