Muszla po irlandzku

Wprawdzie do św. Patryka, patrona Irlandii jesze daleko, wszyscy, którzy kochają muzykę celtycką i niezwykłe irlandzkie tańce z równym wytupywanym rytmem przez cały szerg wykonawców będą mieli prawdziwą radochę już w niedzielę. O godz. 13 w muszli koncertowej rozpocznie się piknik po irlandzku „Od Dublina do Lublina” z konkursami rodem z Zielonej Wyspy, degustacjami typowych irlandzkich napojów i potraw, integracyjnymi zabawami dla dzieci, wreszcie występami artystycznymi różnych zespołów zwieńczonych koncertem najbardziej irlandzkiej z polskich grup, zespół IRA. Na pierszy ogień pójdą wykonawcy lubelscy, kabaret Smile i zespoły Londyn oraz Samhain. Odbędzie się też nauka tańca irlandzkiego. Od godz. 18 występować będą goście, zespół Stonehenge, czyli grający faceci w spódnicach ze… Śląska oraz szczecińska grupa tańca Kilsheelan. Koncert IRA przewidziano na godz. 20. Poprzedzi go o 19.30 fire show.

Andrzej Molik

RAMKI

Londyn

Zespół działa w Lublinie od 2002 r. Gra w składzie Paweł Błędowski – gitara,wokal, Konrad Lisicki – bas i Bartłomiej Boćkowski – perkusja.

Samhain

Zespół powstał w wyniku fascynacji kulturą celtycką Marka Strzałkowskiego, związanego z żeglarstwem i szantami. Założyli go w 1999 r wraz z żoną Kasią . Gra tańce celtyckie głównie irlandzkie, pochodzące z różnych regionów Zielonej Wyspy oraz nastrojowe ballady, rebel songs i sea songs. Jego instrumentarium to dwoje skrzypiec, whistle, flet, queny, bodhran, gitary, bas. Występują w składzie Katarzyna Wasilewska-Strzałkowska, Krzysztof Nowacki, Anna Bielecka, Robert Kuba, Marek Strzałkowski, Radek Staniak i Marek Korczakowski.

Stonehenge

Nazwa zespołu pochodzi od słynnego kamiennego kręgu położonego w hrabstwie Salisbury na południu Angli. Według wielu teorii było to miejsce, w którym celtyccy kapłani czcili swych bogów. Wykonują tradycyjne tańce celtyckie – jigi, reele, hornpipy. Ostatnia płyta „Celtic Express” miała premierę w marcu br. Zespół tworzą: Janusz Jurczak – akordeon, bodhran, highlander backpipes, tin whistle, flet prosty; Szymon Borkowski – mandolina, banjo, gitara klas.i elektr., irish bouzouki; Kamil Krzanowski – skrzypce; Arkadiusz Kosmos Wąsik – gitara akust. 6-str. i 12-str., śpiew; Mirosław Niedziołko – git. bas. i Rafał Misiek Nowak – perkusja, instr. perkus.

Kilsheelan

Nazwa zespołu pochodzi od miasteczka położonego w południowej Irlandii w hrabstwie Waterford. – Jesteśmy z Kilsheelan, choć wszystkie mieszkamy w Szczecine, bowiem Kilsheelan to także nazwa naszego zespołu i choć Irlandia leży wiele kilometrów stąd, każda z nas nosi w sercu jej cząstkę – mówią Karolina, Asia, Magda, Olga, Mira i dwie Anie. – Wszystkie kochamy taniec, a taniec irlandzki towarzyszy nam od lat. To właśnie tańcem wyrażamy swą radość, dumę i pewność siebie. Gdy muzyka wygrywa rytmy jiga, reela czy hornpipe  nasze stopy same podrywają sie do tańca – dodają. Układy tańczone są zarówno zespołowo przez sześć osób, jak i solowo, najczęściej w spontanicznych, dopracowanych technicznie formach.

IRA

Grupa zadebiutowała w 1988 r. Największe jej sukcesy przypadły na pierwszą połowę lat 90. Z tamtych czasów pochodzą największe przeboje zespołu – „Nadzieja”, „Mój dom”, „Bierz mnie”, „Wiara”. W drugiej połowie lat 90 tych, zespół sięgnął do nieco cięższych brzmień. Po siedmiu tłustych latach IRA zawiesiła działalność, by powrócić po kolejnych siedmiu i wydać  albumy „Tu i teraz” (2002), „Ogień” oraz live 15-lecie. Będąc od początku swej kariery zespołem wybitnie koncertowym, muzycy postanowili przypomnieć o swym istnieniu przede wszystkim w ten właśnie sposób. IRA po łacinie oznacza „gniew”. Mówią: – Myślimy, że właśnie gniew jest stymulatorem emocji, jakie są potrzebne aby grać rocka.

Kategorie:

Tagi: / /

Rok: